Het doelpunt van Eran Zahavi en wat er gebeurde toen de bal nog onderweg was

In de 54ste minuut van de wedstrijd PSV - PEC Zwolle bracht Eran Zahavi, de Israëlische spits van PSV, de stand donderdag op 4-0. Het was een, zoals dat heet in voetbaltaal, niet te missen kans. De voorzet van Donyell Malen was fraaier dan het doelpunt zelf.

De reacties stonden in geen verhouding tot het belang van het doelpunt. Zahavi liep naar de kant en vormde met zijn vingers een hart, het tot de draad versleten voetballerscliché. Deze keer was het gerechtvaardigd. Hij richtte zich tot zijn vrouw, Shay. Op de tribune dankte ze hem met gevouwen handen en een kushandje.

Iedereen dacht hetzelfde. Het sentiment was op een groot spandoek al verwoord door PSV. We staan achter je, was de tekst, in het Hebreeuws. De kinderen van Zahavi waren ook in het stadion, ze stonden vrolijk met vlaggetjes te zwaaien.

Vijf dagen eerder was het gezin overvallen in het Amsterdamse stadsdeel Buitenveldert. Hij was met PSV op weg naar Willem II. Het was een schokkend misdrijf, midden in een woonwijk op een zondagmiddag. De moeder en haar drie kinderen werden vastgebonden en geslagen. Zahavi keerde halsoverkop terug naar huis.

Het is ongebruikelijk dat een voetballer van PSV in Amsterdam woont. Zahavi liet zich waarschijnlijk leiden door zijn afkomst. Buitenveldert is, zoals GeenStijl het noemde, de ‘joodse wijk’ tussen Amsterdam en Amstelveen.

GeenStijl suggereerde ook dat aan de overval een ‘naar bijsmaakje’ zat, alsof het nog naarder kon, qua smaak. Er was vast antisemitisme in het spel, was de suggestie, temidden van een paar voorbehouden en vraagtekens. Het  kon maar gezegd zijn, misschien hadden de ‘spanningen tussen Palestijnen en Joden in Jeruzalem nog wat extra ruis op de lijn’ veroorzaakt bij de indringers.

Na de wedstrijd tegen PEC Zwolle keek Zahavi in interviews terug op de traumatische gebeurtenis. Hij vertelde dat Shay hem ertoe had aangespoord om de wedstrijd te spelen. Verbeten zei hij dat hij zich door niemand weg zou laten jagen uit zijn huis en van zijn team. Ook in Israël kreeg de overval veel aandacht.

Zahavi is een ster in Israël, een van de beste en meest scorende voetballers uit de geschiedenis van het land. Zijn stem wordt gehoord. Zijn liefde voor het land zette hem er deze week toe aan op Instagram berichten te delen over de raketten die vanuit Gaza op Tel Aviv werden gelanceerd.

Zahavi was in de minderheid. Op Instagram kozen zijn ploeggenoten Mohamed Ihattaren, Pablo Rosario en Jordan Teze woensdag de kant van de Palestijnen. ‘You don’t need to be muslim to stand up for Gaza, you just need to be human’, was hun tekst. 

Zo drong het Israëlisch-Palestijnse conflict het Nederlandse voetbal binnen. Twee Ajacieden, Noussair Mazraoui en Zakaria Labyad, spraken zich ook uit. Ze deelden een tekening waarop een zwaar gewapende en boosaardige militair een onschuldig jongetje met een katapult onder schot hield. Free Palestina, was hun boodschap.

De Telegraaf reageerde en zette een verhaal online met de kop ‘PSV én Ajax in hun maag met ‘conflict’. Conflict stond tussen aanhalingstekens, kennelijk was er geen echt conflict. Wel waren Ajax en PSV ‘ernstig in verlegenheid gebracht’ door de ‘stevige uitingen op sociale media’. In de kleedkamer van PSV stonden ‘topvoetballers en internationals lijnrecht tegenover elkaar’.

De opwinding was kortstondig. Onder druk van de clubs hielden de voetballers zich verder stil, de berichten verdwenen. Ook Zahavi werd er niet meer naar gevraagd, de opvallende kwestie werd verzwegen. Het ging op Hemelvaartsdag alleen maar over de overval.

Zo was het goed. Hij had al genoeg voor zijn kiezen gehad. Over het doelpunt tegen PEC Zwolle zei Zahavi nog dat hij al aan zijn gezin dacht toen de bal nog in de lucht was. Ook dat ontroerde.